Flavius Magnus Magnentius (? - 11 augustus 353) was Keizer van Rome van 18 januari 350 tot 11 augustus 353. Hij had geen enkel recht op de troon, en werd door de keizers in 350, Constans en Constantius II niet erkend. Daarom wordt hij een usurpator genoemd.
Magnentius, een Germaan, was geboren in Samarobriva. Zijn vader was Brits en zijn moeder Frankisch. Hij was getrouwd met Justina, die na Magnentius' dood zou hertrouwen met keizer Valentinianus I. Magnentius maakte carrière in het leger en was in Gallia toen hij tijdens een banket op 18 januari 350 tot keizer werd benoemd. Hij koos die tijd omdat hij had gehoord van militaire tegenslagen voor Constantius II in het oosten. Toen Constans hoorde van de opstand vluchtte hij naar de Pyreneeën, waar hij alsnog werd gedood in februari 350. Magnentius had al snel de controle over de meeste van Constans' gebieden.
Laat in de winter ontving Constantius het bericht dat zijn broer was overleden. Hij was onzeker over wat hij moest doen, aangezien hij net in een veldtocht tegen de Perzen zat. Constantius' vrouw Constantina haalde vervolgens Vetranio over zich tot keizer te benoemen en te onderhandelen met Constantius. Constantius zag dit niet zitten, en Vetranio verbond zich met Magnentius, om zo te proberen Constantius te overtuigen hen te erkennen. Constantius trok echter ten strijde en dwong Vetranio al snel tot aftreden. In juni 350 was er nog de opstand van Nepotianus in Rome, die snel werd neergeslagen door Magnentius.
De volgende winter benoemde Magnentius ene Magnus Decentius, mogelijk zijn broer, tot Caesar om de Rijn en Gallia te beschermen. Constantius benoemde zijn neef Flavius Claudius Constantius Gallus in het oosten tot Caesar, zodat hij zelf kon afrekenen met Magnentius. In september kwam het tot een grote slag bij Mursa, waarbij Magnentius veel soldaten verloor. Hij trok zich terug naar Noord-Italië en later naar Gallia. Tot 3 juli 353 bleef Constantius vervolgens in Milaan, om vervolgens ook naar Gallia te gaan. Magnentius' troepen werden verslagen bij Mons Seleuci, en Magnentius vluchtte naar Lyon. Zijn troepen zagen geen heil meer in de strijd en wilden Magnentius overdragen aan Constantius. Op 11 augustus pleegde hij echter zelfmoord.